Eindelijk weer thuis!

 

Noa komt uit een nestje van 8 kittens. Het was het eerste nestje van haar moeder Shanon. Deze wist niet wat zij aan moest met het gepiep en gekronkel van de vele kittens. Elke keer als Shanon wilde gaan liggen om ze te laten drinken, lag er wel een kitten onder haar. Deze begon dan luid te gillen en vervolgens sprong ze gauw weer op. Rust kwam er dus niet in het nest. Daardoor liep de melkproductie ook niet. Drie kittens werden daarom naar een min gebracht. Maar melk had Shanon niet meer. De kittens groeiden zodoende op met kittenmelk, eerst gaven we deze via de sonde, later met een flesje. Verder werden ze goed verzorgd door hun moeder en onze Siamezen. Noa viel meteen al op bij ons. Een heldhaftig poesje dat altijd het voortouw trok. Eerst met het eten, later door haar sterke band met Jack de man des huizes.

Voor elk zusje en broertje kwamen er regelmatig mensen kijken, maar niet voor Noa. Misschien dacht zij daarom dat zij zou blijven. Het was bijna kerstmis toen Noa 14 weken was. Er kwamen mensen om haar op te halen. Dit was allang besproken met hen, het mooiste poesje ging daarheen. Ze kwam terecht in een cattery met veel soortgenoten, dat zou voor Noa wel fijn zijn. Maar al gauw bleek dat Noa helemaal niet zo was als wij steeds beweerde. Ze was niet brutaal, geen Haantje de voorste en al helemaal geen held. In tegendeel, door elke kat liet zij zich op de kop zitten. Druk spelen en gekke sprongen maken? Noa trok zich liever terug. Altijd als eerste bij de etensbak? Nee hoor, Noa at als het haar voorgezet werd. Wij snapten er niets van. Het leek wel of zij een andere kat was geworden. Er werd door ons voorgesteld dat Noa maar weer terug kwam. Maar de nieuwe eigenaren wilden het toch meer tijd geven en lief was Noa wel. Zo gingen er maanden voorbij. Noa, een gezapig stil poesje. Ze viel niet buiten de groep, maar leefde erlangs heen. Toen werd Noa ziek. Ze werd van top tot teen nagekeken door de dierenarts, maar er werd niets gevonden. Ze werd zieker en zieker, niets wist men er aan te doen. Doordat de eigenaren door omstandigheden een poosje naar het buitenland gingen, werd besloten dat Noa tijdelijk door ons verzorgd zou worden. Noa was inmiddels ruim anderhalf jaar oud. De dag dat zij kwam was ze erg ziek en dun, eten wilde ze nauwelijks. Zij keek niet op of om, toen de Siamezen bij haar kwamen kijken, ook op de hond reageerde ze nauwelijks.

Alleen toen ze haar moeder zag, begon ze te grommen en blazen, zo zwak als ze was. Noa kreeg haar eigen kamertje, mand en etensbak en de deur op een kier. De Siamezen keken nieuwsgierig als ze zijn, af en toe om het hoekje. De moeder van Noa deed dat ook een keer, maar werd hard weg gegromd. Toen Ron bij haar ging kijken, leek het of Noa hem nog kende en begon ze zacht te spinnen. De volgende dag stond Noa bovenaan de trap. Ze werd naar beneden gehaald en op schoot genomen. We hielden wat brokjes voor en voorzichtig begon zij hiervan te eten. De hele dag bleef ze beneden. Af en toe ging ze naar de etensbak en at een paar brokjes. ’s Avonds ging ze op een beschikbare schoot zitten. Toen het wat kouder werd, ging ze zelfs bij de Siamezen liggen, natuurlijk lekker warm.

Als haar moeder in de buurt kwam, dan begon Noa te grommen, haar moest ze duidelijk niet. Na 3 dagen begon Noa mee te doen met spelen, muisjes apporteren en bokkensprongen maken. Noa begon na een week zelfs mee te kletsen met de Siamezen. Ziek is Noa niet meer, op wonderbaarlijke wijze is zij genezen. Het kleine drukke kittentje dat hier wegging is weer thuis gekomen. Twee jaar geleden ging zij net voor kerst bij ons weg. Nu en de komende jaren viert Noa de kerst met ons, de Siamezen en met haar moeder, die zij nog steeds niet leuk vind.

We denken dat Noa net als haar baasjes heel veel van Siamezen houdt.

En voor wie het nog niet doorhad. Noa is van een ander kattenras, ze is een sphynx.

 

Noa is overleden in 2013 .Na ernstig nierfalen heeft de dierenarts haar nieren gespoeld, maar helaas mocht het niet baten. We hebben haar om meer lijden te besparen laten inslapen. Ze is maar zeven jaar geworden.

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.