Dit verhaal is gepubliceerd in het SOKmagazine 1998-1 en nog eens herhaalt in Sokmagazine 2014-1

 

Zo kun je er wel 10 hebben!!

De woonkamer was netjes opgeruimd, de kittens van ongeveer 6 weken voor de eerste keer en eenmalig op de kinderkamer opgesloten. Onze twee poesen en de katerlagen rustig samen in hun mandje te slapen. De bank hadden wij extra bewerkt zodat het bezoek in hun nette donkere pakken niet weg zouden gaan met allemaal witte ingedraaide kattenharen.

Een belangrijke bespreking in ons huisging plaats vinden, alles was tot in de puntjes voorbereid.

De kinderen hadden instructies gekregen om vooral niet beneden te komen kleppen.

 

Gelukkig heb ik de kittens opgesloten

 

We zaten op de bank tegenover de al wat oudere heren, de één bijna kaal, de andere met een klein brilletje hangend aan een ketting. Uit zijn borstzak hing een grote felle “lap”.

Ik dacht nog, gelukkig heb ik de kittens opgesloten.

De twee heren keken naar de mand met slapende katten en zeiden, “goh wat een rust in die mand, zo kun je er wel 10 hebben.

Ik bevestigde dit en vertelde dat als je je katten goed opvoed, je er geen kind (kat) aan hebt.

 

Whitney onze oudste poes werd wakker en ging zoals gewoonlijk over de leuning van de bank lopen, waar de heren op zaten. Ze wilde even ruiken wie deze mannen waren. Rustig liep ze langs de eerste heer en plotseling stond ze verstijfd stil bij de tweede man met het kale hoofd. Voorzichtig boog zij naar hem toe en rook aan zijn hoofd.

Ze trok snel haar kopje terug, deed haar bekje open en trok een vies gezicht, zo van eeehh.

De man druk pratend merkte gelukkig niets. Schuin keek ik naar mijn man. Aan zijn ogen zag ik dat hij het ook gezien had.

Vervolgens ging Whitney bij mij op schoot zitten, al kijkend naar de mand met de twee slapende katten.

 

Alsof zij met hen communiceerde, stond Thunder de kater op en liep halverwege naar ons, maakte oogcontact met Whitney en sprong toen op de bank bij de heren. Hij liep regelrecht via de leuning naar de kalende man en…..

Rook aan het kale hoofd, bek open, eeehh, vies gezicht en rende toen snel naar zijn mand.

 

Ik had het niet meer

 

Duchess lag nog te slapen maar werd wakker van Thunder, ze keken elkaar aan en ja hoor, daar ging Duchess naar de bank rechtstreeks naar de kalende man. Zij rook…bek los,  eeehh;  zij rook nog eens en begon toen verwoed de man zijn kale hoofd te wassen!!

Ik wist niet wat ik zag, een heel klein poesenkopje dat heel driftig een groot kaal oppervlak zat te wassen.

 

Mijn man ging snel naar de keuken om te kijken of de koffie al klaar was en liet mij achter bij een stom verbaasde man die ineens niets meer zei, zich niet meer bewoog en met angstige ogen de wasbeurt over zich heen liet gaan. De andere man reageerde in die stilte met, “we wachten wel even tot de poes klaar is”.

Ik riep Duchess, maar zij bleef driftig door poetsen. Whitney sprong van mijn schoot en wilde Duchess bijstaan door ook het hoofd te gaan wassen. En ik…ik zat erbij en keek er naar.

Totdat Thunder opsprong en aanstalten ging maken om de poesen te gaan helpen. Ik heb de poesen snel weggepakt en terug gezet in de mand.

 

Nadat ik ze een paar keer vermanend moest toe spreken, ze wilden steeds terug naar de bank waar de heren op zaten, kwam mijn man binnen met de koffie. Ik zag zijn ogen verdacht glinsteren en het feit dat hij zo hulpvaardig was geweest met de koffie, was voor mij genoeg te weten dat hij de situatie vanuit de keuken goed gevolgd had.

 

                                                                ………en weg was Thunder

                                                               Met de pochet naar boven                                                                                   

 

 

 

De andere man vroeg beleefd of dit soms raskatten waren en soms Siamees. Hij had namelijk wel eens vernomen dat het nogal kwaadaardige katten konden zijn voor onbekenden.

Tja… zoiets moet je natuurlijk nooit zeggen.

Thunder nam een sprong op de schoot van de man en meteen er weer af met in zijn bek de pochet uit de borstzak van de man. De man schrok zo dat hij met de koffie knoeide op zijn pak.

Toen ging de kamerdeur open en weg was Thunder  met de pochet naar boven.

 

Onze zoon stond in de deuropening en vertelde dat hij niet kon slapen van de kittens op zijn kamer.

Deze waren in de hanglamp gekropen en zwaaiden daarin aan het plafond. Eén van de kittens was toen door de lamp ( deze was van een soort rijstpapier) heen gezakt, bovenop mijn zoon.

Intussen terwijl hij dit stond te vertellen kwamen de kittens achter hem aan de kamer in en klommen in de twee heren. Mijn man was weer in de keuken een doekje aan het halen (wat een behulpzame man). Met behulp van mijn zoon hebben we de kittens weer bij elkaar gegraaid ( de heren vonden ze doodeng) en weer op de gang gezet. De rust was weer gekeerd. Mijn man kwam met een doekje uit de keuken om de koffie van het pak te vegen.

 

We konden met het gesprek verder gaan nadat de twee poesen ook in de gang werden gezet, zij wilden bij de kittens zijn.

In de gang was veel lawaai van de kittens  die de trap op en af renden. We hoorden dingen omvallen en kittens af en toe piepen.

 

Toen vloog er iets door de lucht en viel precies

                                                                     Bij een van de heren op schoot

 

De heren hielden het kort alsmaar kijkend naar de gangdeur waar al die rare geluiden vandaan kwamen. Na het nodige besproken te hebben vroeg een van de heren of hij zijn pochet terug kon krijgen. Ik had er helemaal niet meer aan gedacht en zij dat ik het wel even zou halen.

 

Ik drong mij door de deur zodat geen kat de kamer in kon glippen en ging op zoek naar het doekje van de man. In de gang lagen alle jassen, ook van de mannen op de grond. Gauw weer opgehangen, die van de mannen waren hele zware, u kent ze vast, wollen houtje touwtje jassen. Overal papier snippers??, die opgeruimd. De Wc-deur stond open en in een flits zag ik iets fel van kleur in de toiletpot liggen. Ja, hoor het was de pochet van de man, nog erger..de laatste persoon die de toilet had bezocht, had niet doorgetrokken!

Met een knijper heb ik het doekje eruit gehaald en mee naar boven genomen, uitgespoeld en droog gestreken. Vreselijk!

Na deze overhandigd te hebben met excuses ( ik heb natuurlijk niet verteld wat er mee gebeurt was) bleken er toch twee kittens met mij mee de kamer in geglipt te zijn. Gelukkig gingen zij achter de bank spelen met schijnbaar iets zeer interessants.

 

Toen vloog er iets door de lucht en viel precies bij een van de heren op schoot. Beide heren keken ontzet naar de betreffende schoot. Ik dacht aan een speelgoedmuis of iets dergelijks, want er hing een draadje aan en was wat smoezelig. Dus vertelde ik de man dat het kattenspeelgoed was en dat hij het maar op de grond moest gooien. Dat deed hij met een vertrokken gezicht en lange vingers.

Want het was geen speelgoedbeestje het was een TAMPON!!

 

Snel liepen de heren naar buiten en zeiden nog

                                           “tot ziens”  

 

De heren besloten te gaan, ze trokken hun zware jassen aan en wat vele mensen doen, één van hen stopte zijn handen in de zakken. “Aaahh” zei hij en trok vervolgens zijn handen uit zijn zakken.

Er zit iets in mijn zak, riep hij verbouwereerd.

Het was een kitten.

Inmiddels stond de andere man met een raar gebogen rug te roepen dat er iets onder zijn jas zat.

Ja hoor, een kitten was via de man zijn benen omhoog onder de jas gekropen op zijn rug.

Met veel moeite kregen we het kitten daar weer weg.

 

Snel liepen de heren naar buiten en zeiden nog “tot ziens”.

Mijn man en ik keken elkaar aan en zeiden tegelijk, “die komen nooit meer terug”.

Gierend van de lach hebben wij onze katten proberen te knuffelen, maar dat wilden zij niet.

Ze wilden lekker in hun mandje slapen, want onze katten houden van rust.

 

                                                                  En daar kun je er wel 10 van hebben

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.