gedicht: Gebed van een huisdier
gedicht is vertaald uit het engels en ontving ik van iemand, na de dood van mijn kat.
Gebed van een huisdier
Als ik eenmaal broos word en verzwak
En pijn mij uit mijn slaap houdt
Dan moet je doen wat je te doen staat,
Want dat laatste gevecht kan ik niet winnen.
Dat je ontroostbaar zult zijn, begrijp ik,
Maar laat je verdriet je hand niet tegenhouden,
Want op deze dag- meer dan op alle anderen- moeten
Je liefde en je vriendschap de beproeving doorstaan.
We hebben jaren zoveel gelukkige jaren gehad,
Dat wat komen gaat me geen angst inboezemt.
Je zou niet willen dat ik lijd, dus
Als de tijd daar is,laat me dan alsjeblieft gaan.
Breng me waar hulp voor me is,
Maar……blijf bij me tot het laatste toe
En houdt me stevig vast en praat met me
Totdat mijn ogen niet langer zien….
Ik weet dat je mettertijd zult inzien
Dat je me louter goedheid bewijst.
Hoewel mijn staart voor het laatst geslagen heeft,
Ben ik nu van pijn en ongemak verlost.
Wees niet verdrietig dat jij het bent
Die deze beslissing moet nemen:
We zijn elkaar zo nabij geweest deze jaren.
Geef je tranen maar de vrije loop.
Glimlach, want we liepen samen op….een poosje.
Wat doet dit mooie gedicht pijn en wat is het herkenbaar. Ik heb 3 weken geleden mijn lieve Siameze meisje van 10 jaar moeten laten inslapen. Wat heb ik de beslissing moeilijk gevonden om haar te laten gaan. Ik ben bij haar gebleven en ben tegen haar blijven praten totdat haar start voor het laatst had geslagen en zij mij niet meer hoorde. Buiten op het terras, in de zon met mij, haar broertje en de allerliefste dierenarts hebben wij haar laten gaan. Ik heb er inmiddels vrede mee, totdat ik dit gedicht lees en daar komen de tranen weer….